- chłostać
- chłostać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, chłoszczę || chłostaćam, chłoszcze || chłostaća, chłoszczą || chłostaćają, chłostaćany {{/stl_8}}– wychłostać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIa a. VIIIa. {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wymierzać karę chłosty; bić czymś długim, cienkim, sprężystym; smagać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chłostać batem, rózgą, trzciną, dyscypliną, szpicrutą. Woźny chłostał krnąbrnych uczniów. Wychłostać skazańca. Jeździec bez litości chłostał konia szpicrutą. Kazać kogoś wychłostać. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w odniesieniu do deszczu, wiatru, fal: uderzać gwałtownie i z dużą siłą, zacinać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mroźny wicher chłostał idących. Sad chłostany ulewą. Zboża wychłostane gradem. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}częściej ndk {{/stl_8}}{{stl_7}}'gwałtownie i surowo krytykować, potępiać, piętnować, wyszydzać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chłostać biczem satyry. Chłostać piórem. Chłostać wady współczesnych, sprzedajność, korupcję. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.